-
Region Bartoszycki
Bartoszyce, Górowo Iławeckie, Bisztynek, Sępopol
jezioro Kinkajmskie -
Region Węgorzewski
Węgorzewo, Budry, Pozezdrze
jezioro Mamry, Święcajty, Rydzówka -
Region Pisz - Biała Piska
Biała Piska, Orzysz, Pisz, Ruciane-Nida
jezioro: Roś, Brzozolasek -
Region Nidzicki
Nidzica, Janowiec Kościelny, Janowo, Kozłowo
-
Region Mrągowo - Mikołajki
Mrągowo, Mikołajki, Piecki, Sorkwity
jeziora: Czos, Czarne, Wierzbowskie, Juksty, Probarskie, Kuc, Mikołajskie, Śniardwy,Tałty, Łukajno -
Region Działdowski
Działdowo, Lidzbark, Iłowo-Osada , Płośnica, Rybno
-
Region Szczycieński
Szczytno, Pasym,Dźwierzuty, Jedwabno, Rozogi, Szczytno, Świętajno, Wielbark
jezioro Domowe Małe, Domowe Duże -
Region Giżycki
Giżycko, Ryn, Kruklanki, Miłki, Wydminy
jezioro Niegocin, Grajewko, Tajty, Kisajno, Ryńskie -
Region Iława - Ostróda - Olsztynek
Ostróda, Iława, Olsztynek
jezioro: Morliny, Drwęcki, Pauzeńskie, Płuszne Małe, Płuszne Wielki -
Region Orzysz
Orzysz
jezioro Orzysz, Wierzbińskie, Sajno -
Region Susz
Morąg
jezioro Suskie, Skiertąg -
Region Olsztyn
Olsztyn
Regiony
Apartamenty
Schroniska
Domki letniskowe
Gastronomia
Obiekt tygodnia
Hotele
Agroturystyka
Aktywny wypoczynek
Pensjonaty
Najczęściej wyszukiwane
Statystyka
- Wszytkich: 5698942
- W tym roku: 118050
- W tym miesiącu: 21850
- Dziś: 66
- Online: 14
Newsletter
Miasto z historią - Węgorzewo
Będąc w pobliżu warto zwiedzić, zobaczyć. Warto wiedzieć.
Krzyżacy w 1335 r. zbudowali u ujścia Węgorapy do Mamr drewniany zamek, zwany Angerburg. Został on spalony w 1365 r. w czasie najazdu Litwinów. Nowy zamek usytuowano w tym samym miejscu. W XV wieku, niedaleko zamku, powstała nowa osada nazywana początkowo Gieratową Wolą, potem Nową Wolą.
Próba lokacji miasta w 1412 r. nie powiodła się. W roku 1479 biskup warmiński Łukasz Watzenrode wydał pozwolenie na wybudowanie w osadzie kaplicy. W 1510 r. w dokumentach wymieniana jest osada Gerothwohl (Geratowa Wola), później zwana Nowa Wsią, której przywilej lokacyjny wydano w 1514. Nowa Wieś była zaczątkiem miasta, a 4 kwietnia 1571 miejscowość uzyskała prawa miejskie, nadane przez księcia Albrechta Fryderyka Hohenzollerna.
W 1656 miasto zostało doszczętnie zniszczone w czasie najazdu sprzymierzonych z Rzecząpospolitą Tatarów. Po tych zniszczeniach i wyludnieniach rozwijało się wskutek żywiołowej kolonizacji polskich osadników z Mazowsza. W tym czasie nosiło dwie nazwy: niemiecką Angerburg (od nazwy zamku) i polską Węgobork (przyswojenie nazwy niemieckiej). Kolejna klęskę miasto przeżyło w latach 1709-1710 w czasie epidemii dżumy. W 1730 wprowadzono oświetlenie ulic latarniami. W 1734 r. na węgorzewskim zamku gościł król Stanisław Leszczyński - uciekał z kraju przed wojskami rosyjskimi, które wyniosły na tron polski Augusta III Sasa. Z Węgorzewa Stanisław Leszczyński udał się do Francji.
W roku 1740 arianin inżynier Jan Władysław Suchodolec (syn Samuela Suchodolskiego ze Starej Różanki) zbudował wodociąg. Woda doprowadzona była do studzien miejskich i do najwyższych pięter węgorzewskiego zamku. W 1829 r. otwarto pierwsze na Mazurach seminarium nauczycielskie, kształcące niemiecka kadrę nauczycielska. Ożywienie miasta spowodował rozwój żeglugi na jeziorach mazurskich i wybudowanie linii kolejowej. Do 1945 r. Węgorzewo było węzłem kolejowym, z którego rozchodziło się pięć linii (do dzis została tylko jedna do Kętrzyna, ale w 1992 zawieszono ruch osobowy). W czasie I wojny światowej toczyły się w okolicy walki między wojskami niemieckim a rosyjskimi. W latach międzywojennych Węgorzewo stało sie popularnym letniskiem i ośrodkiem sportów wodnych. W 1945 r. zabudowa miasta zniszczona została w około 80% przez Armię Czerwoną.
W 1945 r. miasto włączone zostało do Polski pod nazwą Węgorzewo. Jego dotychczasowa, niemiecka ludność zastąpiona została polskimi przesiedleńcami. Od 2002 Węgorzewo pełni funkcje miasta powiatowego.
Co zobaczyć?
Późnogotycki kościół św. Piotra i Pawła z lat 1605-1611, powiększony o transept w 1729 r. i dobudowana wieżą w połowie XVIII w., hełm z latarnią z 1826 r. Późnorenesansowe wyposażenie wnętrza, ołtarz główny i ambona z XVII w. Nad portalem wieży umieszczone są herby barona Fryderyka zu Dohna i Andrzeja von Kreutzena - fundatorów kościoła. Obok płyta nagrobna starosty Hansa von Auera, z 1659 r.
Zamek krzyżacki z 1398 r., przebudowany w pierwszej połowie XVIII w. w stylu barokowym. W połowie XIX w. zamek został zaadaptowany na sąd i więzienie. Po zniszczeniach w czasie II wojny światowej odbudowany i przeznaczony na cele kulturalne. Jest to budowla trójskrzydłowa, obejmująca nieregularny dziedziniec, otwarta w stronę rzeki Wegorapy. W skrzydle północnym znajduje się brama wjazdowa. Zachowała się także okrągła baszta.
Ratusz z XIX w. przy ul. Zamkowej, przed wojną budynek Urzędu Finansowego, obecnie siedziba Urzędu Miasta i Gminy
Kamieniczki z XIX w. przy ul. Zamkowej, Teatralnej, Pionierów, Placu Wolności
Cerkiew prawosławna z początku XX wieku (parafialna) - dawna kaplica baptystów
Dwie kaplice cmentarne z XIX/XX w.
jezioro Mamry
Kanał Młyński
Muzeum Kultury ludowej przy ul. Portowej
pałac i park z 1. połowy XIX w.
przystań rybacka i jachtowa, kursują tu statki pasażerskie
budynek dworca kolejowego z XIX w.
budynek Szkoły Podstawowej nr 1 (dawniej garnizon) z XIX w.
kompleks budynków Jednostki Wojskowej z XIX w.
kompleks budynków dawnego zakładu Betehsda z XIX w.
dawne cmentarze Betehsdy przy ul. Teatralnej i Rolnej z XVIII w.
kościół Dobrego Pasterza wybudowany w latach 1912-1913
kościół bizantyjsko-ukraiński Św. Krzyża 1933
Miasto Węgorzewo jest miastem garnizonowym. Rozmieszczony jest tutaj 11 Mazurski Pułk Artylerii im. gen. Józefa Bema.